напишите пожалуйста сочинение на татарском по картине Ивана Шишкина Имэнлек

Иван Иванович Шишкин – бөек рус рәссамы, реалистик пейзаж сәнгатенә нигез салучыларның берсе. Ул туган як табигатенең гүзәллеге, матурлыгын, иркен һәм киң кырларын, калын урманнарын яратып сурәтли торган рәссам, оста пейзажист. 1832 нче елда Алабуга шәһәрендә туган. Кеше аяк басарга өлгермәгән Кама буе табигате, аның төз һәм калын наратлары яшьтән үк Шишкин йөрәгендә тирән эз калдыра, булачак рәссам шул сихри матурлык дөньясы белән мавыгып йөри. Ниһаять, Мәскәү Художество училищесына укырга китә һәм классташлары арасында табигать күренешләрен оста ясый белүе белән аерылып тора. 1860 нчы елны алтын медаль белән Петербург Художество академиясен тәмамлый.

И. И. Шишкинның “Арыш басуы” (1878), “Имәннәр” (1887), “Имәнлек” (1887), “Нарат урманында бер иртә” (1889) кебек атаклы картиналарын карагач, үзебезгә таныш табигатьне, иген кырларын, Алабуга урманнарын, андагы имәннәрне күргән кебек булабыз, аларга сокланабыз. И. И. Шишикн табигатьтәге үзгәрешне, аның туктаусыз хәрәкәтен, көчле күкрәүдән соң иркенәеп тын алуын, гаҗәеп яктылыгын һәм саф һавасын үзенә бер җылылык һәм нәфислек белән тасвир иткән: “Кояш яктырткан наратлар”, “Имән урманында яңгыр” рәсем сәнгатендә иң реалистик әсәрләр булып истә кала. Әдипнең “Нарат урманы”, “Кама”, “Нарат урманында чишмә”, “Урман киңлекләре”, “Мачта наратлары урманы” (”Корабельная роща”), “Кыш” һ.б. картиналары рус пейзажының алтын фондын тәшкил итә. Рәссамның күп кенә картиналары Мәскәүдәге Третьяков галереясына, Санк-Петербургтагы Рус музеена, Киевтагы Рус сәнгате музеена куелган. Алабугадагы И. И. Шишкин музей-йортында 52 әсәренең төп нөсхәсе саклана.
Иван Иванович Шишкинның әле кем икәнен дә белгәнче тормышка яңа гына тәпи атлап киткән сабый да бөек рәсссамның әсәрләре белән хозурлана башлый. Ничек дип баш ватмагыз. Иң тәмле конфетларның берсе булган “Мишка косолапый” конфеты кәгазе аша, әлбәттә (ул кәгазъгә Шишкинның 1889 елда иҗат ителгән, бүгенге көндә дә популяр булган “Утро в сосновом лесу” картинасы төшерелгән). Мөгаен, тормышының әлеге мизгелләрендә берәү дә Шишкинның бөек рәссам, реалистик пейзаж сәнгатенә нигез салучы, дип белми торгандыр.

Моннан нәкъ 180 ел элек Кама буе табигате кочагына сыенып утырган Алабуга җирлегендә дөньяга аваз салган Шишкин, гомере буе Чулман буйларына, Татарстанның гүзәл почмакларына дан җырлаган. Табигать гүзәллегенә табынган иҗатчы туган ягының иркен һәм киң кырларын, калын урманнарын яратып киндергә төшергән.

Балачагыннан ук башкалар аяк басарга өлгермәгән Кама буе табигате, аның төз һәм калын наратлары булачак рәссам күңелендә тирән эз калдыра. Урта хәлле сәүдәгәр гаиләсендә тәрбияләнгән Иван Шишкинның әтисе дә үз заманының кызыксынучан кешесе була. Археология, тарихка мөнәсәбәте уңай булу сәбәпле, улын да табигать, тарих турында бик күп китаплар укырга этәрә ул. Малайның рәсемгә булган сәләтен дә нәкъ менә ата кеше ачыклый.

Унике яшендә Иванны Казанның 1 гимназиясенә укырга җибәрәләр. Биредә ул бишенче сыйныфка чаклы белем ала. Ә аннары ул Мәскәүнең Рәсем һәм әвәләү училищесына укырга керә. Биредә аның кулы аеруча пейзажларны оста тасвирларга ятып торганлыгы ачыклана. Белемгә сусаган егет укуын Петербург Художество Академиясендә дәвам итә.“Пейзажчы – чын рәссам, ул һәрвакыт тирәнрәк һәм төгәллерәк тоемлый”, - дип яза ул үзенең көндәлекләрендә.
Рәссамның “Арыш басуы” (1878), “Имәнлек” (1887), “Имәннәр” (1887), “Нарат урманында бер иртә” (1889) кебек дөньякүләм танылган әсәрләрен тамаша кылгач, таныш табигать, иген кырлары, Алабуга урманнары, андагы горур нарат, имәннәрне күз алдына китерәбез. Гүзәллек остасы табигатьтәге үзгәрешне, аның туктаусыз хәрәкәтен, көчле күкрәүдән соң иркенәеп тын алуын, гаҗәеп яктылыгын һәм саф һавасын үзенә бер җылылык һәм нәфислек аша башкаларга да җиткерә.

Иван Иванович Шишкин – бөек рус рәссамы, реалистик пейзаж сәнгатенә нигез салучыларның берсе. Ул туган як табигатенең гүзәллеге, матурлыгын, иркен һәм киң кырларын, калын урманнарын яратып сурәтли торган рәссам, оста пейзажист. 1832 нче елда Алабуга шәһәрендә туган. Кеше аяк басарга өлгермәгән Кама буе табигате, аның төз һәм калын наратлары яшьтән үк Шишкин йөрәгендә тирән эз калдыра, булачак рәссам шул сихри матурлык дөньясы белән мавыгып йөри. Ниһаять, Мәскәү Художество училищесына укырга китә һәм классташлары арасында табигать күренешләрен оста ясый белүе белән аерылып тора. 1860 нчы елны алтын медаль белән Петербург Художество академиясен тәмамлый.

И. И. Шишкинның “Арыш басуы” (1878), “Имәннәр” (1887), “Имәнлек” (1887), “Нарат урманында бер иртә” (1889) кебек атаклы картиналарын карагач, үзебезгә таныш табигатьне, иген кырларын, Алабуга урманнарын, андагы имәннәрне күргән кебек булабыз, аларга сокланабыз. И. И. Шишикн табигатьтәге үзгәрешне, аның туктаусыз хәрәкәтен, көчле күкрәүдән соң иркенәеп тын алуын, гаҗәеп яктылыгын һәм саф һавасын үзенә бер җылылык һәм нәфислек белән тасвир иткән: “Кояш яктырткан наратлар”, “Имән урманында яңгыр” рәсем сәнгатендә иң реалистик әсәрләр булып истә кала. Әдипнең “Нарат урманы”, “Кама”, “Нарат урманында чишмә”, “Урман киңлекләре”, “Мачта наратлары урманы” (”Корабельная роща”), “Кыш” һ.б. картиналары рус пейзажының алтын фондын тәшкил итә. Рәссамның күп кенә картиналары Мәскәүдәге Третьяков галереясына, Санк-Петербургтагы Рус музеена, Киевтагы Рус сәнгате музеена куелган. Алабугадагы И. И. Шишкин музей-йортында 52 әсәренең төп нөсхәсе саклана.
Иван Иванович Шишкинның әле кем икәнен дә белгәнче тормышка яңа гына тәпи атлап киткән сабый да бөек рәсссамның әсәрләре белән хозурлана башлый. Ничек дип баш ватмагыз. Иң тәмле конфетларның берсе булган “Мишка косолапый” конфеты кәгазе аша, әлбәттә (ул кәгазъгә Шишкинның 1889 елда иҗат ителгән, бүгенге көндә дә популяр булган “Утро в сосновом лесу” картинасы төшерелгән). Мөгаен, тормышының әлеге мизгелләрендә берәү дә Шишкинның бөек рәссам, реалистик пейзаж сәнгатенә нигез салучы, дип белми торгандыр.

Моннан нәкъ 180 ел элек Кама буе табигате кочагына сыенып утырган Алабуга җирлегендә дөньяга аваз салган Шишкин, гомере буе Чулман буйларына, Татарстанның гүзәл почмакларына дан җырлаган. Табигать гүзәллегенә табынган иҗатчы туган ягының иркен һәм киң кырларын, калын урманнарын яратып киндергә төшергән.

Балачагыннан ук башкалар аяк басарга өлгермәгән Кама буе табигате, аның төз һәм калын наратлары булачак рәссам күңелендә тирән эз калдыра. Урта хәлле сәүдәгәр гаиләсендә тәрбияләнгән Иван Шишкинның әтисе дә үз заманының кызыксынучан кешесе була. Археология, тарихка мөнәсәбәте уңай булу сәбәпле, улын да табигать, тарих турында бик күп китаплар укырга этәрә ул. Малайның рәсемгә булган сәләтен дә нәкъ менә ата кеше ачыклый.

Унике яшендә Иванны Казанның 1 гимназиясенә укырга җибәрәләр. Биредә ул бишенче сыйныфка чаклы белем ала. Ә аннары ул Мәскәүнең Рәсем һәм әвәләү училищесына укырга керә. Биредә аның кулы аеруча пейзажларны оста тасвирларга ятып торганлыгы ачыклана. Белемгә сусаган егет укуын Петербург Художество Академиясендә дәвам итә.“Пейзажчы – чын рәссам, ул һәрвакыт тирәнрәк һәм төгәллерәк тоемлый”, - дип яза ул үзенең көндәлекләрендә.
Рәссамның “Арыш басуы” (1878), “Имәнлек” (1887), “Имәннәр” (1887), “Нарат урманында бер иртә” (1889) кебек дөньякүләм танылган әсәрләрен тамаша кылгач, таныш табигать, иген кырлары, Алабуга урманнары, андагы горур нарат, имәннәрне күз алдына китерәбез. Гүзәллек остасы табигатьтәге үзгәрешне, аның туктаусыз хәрәкәтен, көчле күкрәүдән соң иркенәеп тын алуын, гаҗәеп яктылыгын һәм саф һавасын үзенә бер җылылык һәм нәфислек аша башкаларга да җиткерә.

Инша Нарат урманы тэбигате