сочинение на татарском языке "Моя бабушка". ПОМОГИТЕ ПЛИЗЗ!!!

?ниемне? ?нисе
?ниемне? ?нисе? бием була минем. Ак яулык япкан, к? злек киг? н, ?еп эрл?? че татар карчыгы т? гел ул. Ирт? -кичен намазлык? стенд? д? утырмый. Бик диндар да югыйс? , м? четк? й? рерг? , оекбашлар б? йл? рг? вакыты юк? ле аны? . Яшен алтмышка тутырган булса да, та? тудымы, к? н саен эшк? ашыга. Китаплар чыгаручы ул. Д? реср? ге, ул? дипл? р, галимн? р язган китапларны? ?итешсезлекл? рен эзли — хата тикшер?. К? п бел? д? со? инде? бием! Аны? кулы аша никад? р китап узган! Ист? калдырырга тел? п укымаса да, х? терен? се? ? барганнар, ахрысы, н? рс? турында сораса? , шунда ук? авабын да таба. ?бием — тир? н белемле тарихчы да, математик та, рус теле укытучысы да шикелле ми? а. ?зе бик т? белемле булгач, мине д?: — Хаталы язма, игътибарлы бул! — дип кис? терг? ярата. Шимб? , якш? мбе к? нн? ренд? ?бием? йд? тора. Аны? бел? н ик?? д? н ик? ? ген? калу р? х? т безг? . Мин? нием? с? йли алмаган с? зл? ремне аны? ?нисен? с? йлим. Кызык бит? й! ? ул б? л? к? й чагында? з? нисен? нил? р хакында с? йл? де ик? н? ?биемне? акылсыз с? зл? ре? чен? ниемне? рл? г? не булганмы? Шул хакта сорасам, к? л? ген?. Мин? ле? бием бел? н бакчага й? рерг? д? яратам. Яшелч? , ?ил? к-?имеш? стер? серл? рен д? безне? барыбыздан да яхшырак бел? ул. ?бием — бакчаны? инженеры, дим мин кайвакыт, шаяртып. Ч? ч? к клумбаларын да? зе тел? г? нч? т? зи, кыяр-помидорны? да? зе тел? г? н урында? ск? нен ярата. Ике т? рле ян? ш? ?семлект? н? ченче т? рлесе д? шыта. . .Бакча йортын да, диварларын да? зе буйый? бием. Ч? ч? кл? рг? т? с булсын дип, яшелле-сарылы, алсу-кызыл буяуларны? барысын да куллана. Бакча капкасына узган ел ясап куйган р? семен? ??ркем сокланып кит? . Пар аккош йортка б? тенлек, б? хет китер? , ди? бием, юлга чыгып, ?зене? эшен? карап торганда. ?биемне? тавышы. . Кош сайравына охшатсам, арттырырмын, ?ил сыйпавы, дис? м, ?йтеп бетерм? м шикелле, чишм? тавышы, диг? нем турырак килердер. ?н? шул чишм? тавышлы? бием? ырлап? иб? рс? ме, аш-су тир? сенд? кайнашкан? нием, эшенн? н туктап, б? лм? л? р арасындагы ишек я? агына с? ял? , диванда кырын яткан? тием газета-журналларын бер читк? алып куя, энем, уенчыкларына абына-с? ртен? , безне? яныбызга й? гер?. Ул гади? ырлар гына? ырламый. Бик борынгыдан килг? н озын к? йл? рне ярата. Карт холыклы да т? гел? зе, я? а заман? ырларын да ты? лый, ?мма ни? чендер башкармый. Кечкен? д? н ишетеп? ск? нн? рен яратарак т? ш? дер инде. ?бием аш-суга да шактый оста. Кунак килг? нд? , табынга чыгарасы ризыкларны ул гына х? зерли. Й? зебез кызарырлык булмасын, ?зем пешерим? ле, мондый чакта шундый зур эшне башка кешег? тапшырырга ярамый, ди. ?ни бел? н без? ст? лг? ташып, матурлап тезеп кен? торабыз. Мин? ебезне? бисез к? з алдына да китер? алмыйм. Ярый? ле ул ис? н, аяк? стенд? , к? нен боегып уздырмый, кешел? р арасында й? ри, дип, с? енеп яшибез без.