Нужен стих на белорусском языке !!!срочна!!!!

Беларусь

Паміж Гродна і Гомелем шыр задуменная.
За акном, як туман над ільном, спіць яна.. .
Як жалеза, кавалі яе на каменні,
душылі, вешалі, звязвалі, прыніжалі здаўна.

ІІа калені стаўлялі. Паілі яо гарэлкай,
пад мокры бізун да пацехі клікалі злой.
Пагарджалі ёю, даніну грэблі
мёдам, воскам, драўнінай, смалой.

Са стогнам яна ўставала. I ўсё мацнела.
Перавязвала раны адбеленым палатном,
піла бярозавік у гаях сваіх белых,
як жывую ваду, каб свет убачыць вясной.

Яе акупіравалі. Ахрысцілі па-свойму
і рашылі пякельным агнём датла
ад Гродна да Гомеля знішчыць усё жывое,
да Оршы, Віцебска — зара крывава плыла.

Яна ўставала. Так устаюць з магілы.
Так падымаецца каліва стаптанай травы.
Так на яблыні абгарэлай, пахілай
між руін зелянее лісток жывы.

Начны цягнік ад Гродна да Гомеля.
За акном краіна прасторная — гэта яна.
О Беларусь! Бачу квецень саду рухомую,
бачу сілу, муку, цярпенне. Табе — вясна

за тваю мужнасць, за дом шчаслівы,
за сэрца пявучае і ў неадольнай жальбе.
За душу тваю простую і тужлівую
падымаецца гэты дзень за акном для цябе.

Янка Купала.
Беларускім партызанам

Партызаны, партызаны,
Беларускія сыны!
За няволю, за кайданы
Рэжце гітлерцаў паганых,
Каб не ўскрэслі век яны.

На руінах, папялішчах,
На крывавых іх слядах
Хай груган іх косці ліча,
На бяседу соваў кліча
Баль спраўляць на іх касцях.

Няхай Гітлеру-вампіру
Клююць сэрца, смокчуць кроў;
Сыты быў людскім ён жырам,
П’яны быў крывавым вірам, –
Хай жа гіне звер звяроў!

Выразаў ён старцам вочы,
Рэзаў матак і дзяцей,
Дзікай зданню, патарочай
Засланяў дні чорнай ночай, –
Хай жа гіне ліхадзей!

Партызаны, партызаны,
Беларускія сыны!
За няволю, за кайданы
Рэжце гітлерцаў паганых,
Каб не ўскрэслі век яны.

Клічу вас я на пабеду,
Хай вам шчасцем свецяць дні,
Выразайце людаедаў,
Каб не стала іх і следу
На святой нашай зямлі.

Цень забітых матак, дзетак,
Дзедаў вашых і бацькоў,
Акрываўлены палетак
Клічуць мсціць крывава гэтак,
Як не мсцілі ад вякоў.

Не давайце гадам сілы
На сабою распасцерць,
Рыйце загадзя магілы,
Вырывайце з жывых жылы,
Кроў за кроў, а смерць за смерць!

Партызаны, партызаны,
Беларускія сыны!
За няволю, за кайданы
Рэжце гітлерцаў паганых,
Каб не ўскрэслі век яны.

Няхай ваша перамога
Не кідае вас нідзе,
Не пужае хай трывога, –
Ваша чыстая дарога
Да свабоды давядзе.. .

Так ад нечысцяў ачысцім
Нашы нівы і лясы,
Фашыстоўскіх псоў панішчым,
І схіснуцца, як калісьці,
Для нас нашы каласы.

Партызаны, партызаны,
Беларускія сыны!
За няволю, за кайданы
Рэжце гітлерцаў паганых,
Каб не ўскрэслі век яны.