★ Жаман сөз жылатады, жақсы сөз жұбатады.
(Плохое слово до слёз доводит, хорошее слово утешает).
★ Жақсы көргенін мақтап жүрер, жаман көргенін даттап жүрер.
(Хороший увиденное хвалить будет, плохой увиденное грязью польёт).
★ Жақсы адамның танысы көп, жаман адамның жақыны жоқ.
(У хорошего человека не бывает чужих, у плохого – близких).
★ Жақсы жүрген жеріне кент салады, жаман жүрген жеріне өрт салады.
(Хорошие люди после себя города оставляют, плохие люди – пожары).
БАЙЛЫҚ – ТАРЛЫҚ
★ Байлық мұрат емес, жоқтық ұят емес.
(Богатство не идеал, бедность не порок).
★ Адамды тарлық шынықтырады, адамгершiлiктi барлық ұмыттырады.
(Человека бедность закаляет, богатство о человечности забывает).
АҚЫЛСЫЗ – АҚЫЛДЫ И ДОСТАН – ДҮШПАН
★ Ақылсыз достан ақылды дүшпан артық.
(Чем глупый друг, лучше умный недруг).
★ Дұшпанға таба, досқа күлкі болма.
(Пусть недруг над тобой не измывается, а друг не смеется).
★ Ашу – дұшпан, ақыл – дос, ақылыға ақыл қос.
(Гнев – враг, ум – друг, к своему уму ещё ума прибавь).
АЗ – КӨП
★ Аз сөйле, көп сөйле, ойланып сөйле.
(Много или мало говоришь – говори подумав).
★ Аз сөйле, көп істе.
(Меньше говори, больше делай.
★ Қонақ аз отырып, көп сынайды.
(Гость сидит немного, а замечает многое).
КҮН – ТҮН
★ Оқыған – күн, оқымаған – түн.
(Ученье – свет, неученье – тьма).
★ Күн тұтылып түн болды.
(Солнце затмилось, и настала ночь).
БІЛІМСІЗ – БІЛІМДІ
★ Білімсіз адамның сөзі білектей, білімді адамның сөзі жібектей.
(Слово невежды как угроза звучит, слово мудреца как шёлк шелестит).
★ Білімдіге дүние жарық, білімсіздің күні кәріп.
(Для учёного мир светел, а дни неуча всегда мрачны).
ҰЗЫН – ҚЫСҚА
★ Жіптің ұзыны, сөздің қысқасы жақсы.
(Веревка хороша длинная, а речь – короткая).
ШАПҚАН – ЖАТҚАН, ОЗУ – ҚАЛУ
★ Шапқан озар, жатқан қалар.
(Бегущий обгонит, лежащий отстанет).
ҚАЙҒЫ – ҚУАНЫШ
★ Қайғы қартайтады, қуаныш марқайтады.
(Печаль старит, радость дух поднимает).
.
