НАУРЫЗ КӨКТЕМ
Күн оянды, әлемге нұрын шашып,
Түн оянды, жұлдызы жамырасып.
Сан әуенге толтырып төңіректі
Жер оянды, тіршілік әнге басып.
Тау оянды, маңдайы жіпсіп, терлеп,
Терін сүртті ақша бұлт жоғары өрлеп.
Серпіп тастап ақ шәлі орамалын,
Дала оянды, кестелеп гүлден өрнек.
Көкте ойнады найзағай қылыш сермеп,
Ұшқынымен от шашып, бұлтты түйреп.
Жасын төгіп жөңкілсе бұлттар көшіп,
Кемпірқосақ ізінше салады өрнек.
Ешбір жан жоқ бос жүрген іздеп ермек,
Өрмекші де үлгерген тоқып өрмек.
Қуануда, ұйқысы қанбаса да,
Жан-жануар жүгірген қорек іздеп.
Малшы үшін қауырт шақ малы төлдеп,
Ұя қамы құстар жүр шөпшек сүйреп.
"Наурыз келді - жыл басы",- деп шуласып,
Жар салуда қаңқылдап қаз бен үйрек.
Бос кетпес деп көктемгі еткен еңбек,
Кез келді деп қамданар, кетпен сермеп.
Айдың қарап күдікпен жатысына,
Шаруа жүр несібе хақтан тілеп.
Күн оянды десек ол ұйықтамапты,
Жаралғалы бір сәтке тоқтамапты.
Күлім қағып, нұр шашып кірпігінен,
Оятты енді бар әлем, табиғатты.
.
