Сачыненне на тэму ...

Вось, знайшоў і пераклаў з расейскай мовы на беларускую:
1. Звычайна майстэрняй завуць памяшканне, у якім праходзяць заняткі працоўнага навучання ў хлопцаў. Аднак я лічу, што кабінет працы для дзяўчынак мае не менш правоў насіць гэтую ганарлівае назву, бо ў час заняткаў мы таксама вырабляем шмат патрэбных і карысных рэчаў. Наш кабінет складаецца з двух пакояў. Першы падобны на звычайны клас: тут стаяць парты ў тры шэрагі, на пярэдняй сцяне вісіць дошка. Тут мы вядзем запісы, праслухоўваем тэарэтычную частку. У гэтым жа пакоі праходзяць і нашыя "кулінарныя заняткі", падчас якіх мы рыхтуем салаты, супы, катлеты і нават пячэм, робім пірагі. Для гэтых мэтаў на спецыяльных століках ля сцяны стаяць дзве мікрахвалевыя печкі, а ў двух шафках - цэлы набор кухонных прыладаў і драўляных дошак каб наразаць мяса, хлеб, гародніну.
Другі пакой у нас прызначаны для практыкі па шыццю і вязанню. Тут знаходзіцца два шэрага сталоў з электрычнымі швейнымі машынкамі, стол з вязальнага машынай, прасавальная дошка і прас. А на сценах гэтага пакоя развешаныя плакаты з правіламі па тэхніцы бяспекі падчас працы на розных машынах, схемы прылады швейнай машыны і яе наладкі.
Падчас заняткаў у нашай майстэрні мы заўсёды даведваемся нешта новае і, самае галоўнае, вучымся ствараць рэчы сваімі рукамі.

2. У нашай школе вельмі цікава. Школа вялікая, шматлюдная. Колькі ў ёй кабінетаў: беларускай мовы, матэматыкі, замежных моў, гісторыі, геаграфіі. Перайшоўшы з пачатковых класаў у сярэднія, мы са здзіўленнем і цікавасцю адчынялі новыя класныя аўдыторыі і новыя прадметы, з цікаўнасцю разглядаючы усё невядомае.

Але адзін кабінет асабліва прыцягваў да сябе нашу ўвагу і зусім не быў падобны на тыя, што мы бачылі ў школе раней. Убачыўшы ў раскладзе "працоўнае навучанне", мы адправіліся да дзвярэй, на якіх была таблічка "Школьная майстэрня". З-за дзвярэй гэтага кабінета заўсёды раздаваліся дзіўныя гукі: ці то нейкае мернае гудзенне, ці то паляпванне.

Гэта быў вельмі вялікі пакой з велізарнымі вокнамі. Спачатку мы падумалі, што памыліліся дзвярыма. Здавалася, што мы ўвайшлі не ў школьны кабінет, а ў цэх фабрыкі. Ўсё памяшканне застаўлена станкамі, а ўздоўж сцен - драўляныя сталы з незнаёмымі інструментамі. Але ж не, малаток і абцугі, зразумела, нам вядомыя, ціскі, цвікі і шрубы - таксама. А вось некаторыя інструменты мы ўбачылі ўпершыню. І цікава, што можна рабіць на гэтых станках? Дошка таксама маецца, але не вельмі вялікая. А ў куце майстэрні - лісты дрэва, жалеза, фанеры, метала. Цяпер становіцца зразумелым, што мы будзем рабіць на нашых занятках працоўнага навучання.

І вось прайшла першая чвэрць. Усё ўжо стала звыклым: заняткі пачынаюцца з тлумачэння спосабаў працы з новымі матэрыяламі, потым - паўтарэнне тэхнікі бяспекі, і толькі пасля практычная частка. Мы выпілоўваем лобзікам з дрэва, выпальваем малюнкі спецыяльным апаратам, рамантуем школьныя парты і нават самі ствараем крэслы, а на такарным станку вучымся выточваць розныя па форме металічныя дэталі.

Пишите там у себя на белорусских ресурсах, здесь не помогут.