сочинение про птиц, на казахском языке, срооочноо

Казахский :
Құстар қыспен.

Міне және суық қыс басты. Бір мен қармен бізге жәнеаяздар келді. Сол мезгіл маған өте ұнайды. айрықша менкүндерді сүйемін, қашан бас көшеде аз теплеет, қарамастан және на менің тереземнің карнизкөгершіндер жиналады және сыңғырлақ туралы жаңакүннің түбінде воркуют. Сейілде-, мен жиі байқа-, сияқтына ағаш жинал- в ойнақ және туралы не ана безекте-воробьи, емес көзге іл- на өткінші адам жәнепроносящиеся жан ол машина. Біл- олар туралы өзініңқұстың қал-жағдайларының мылжыңдайды, ал біледі,ыстық жазды еске алады. Жиі мен аулаға деген шығамын, покормить чтобы құстар, ақбикештің горсть теремін және оны ша жерге шашыпаламын. Сол кезде барлық тал-шыбықтардан, көңілдібезектей, воробьишки және көгершіндер ұшып барады. Олардың арасында маған алақан және отыр- одан дегенжейтін баздар болады. Иә, тегі, құстарға қыспен қатал тап- себе ас, сол себептенолар және қатар мен бізбен тұрады, көмекті күте. Алмаған және емес обал қонақ ет- нанның ми оныңасамының немесе ақбикештің горсткой - олар ғой мен достарым

Русский :

Птицы зимой.

Птицы зимой. Вот и наступила холодная зима. Вместе со снегом к нам пришли и морозы. Это время года мне очень нравится. Особенно я люблю деньки, когда немного теплеет на улице, и на карниз моего окна собираются голуби и звонко воркуют о начале нового дня. Выходя на прогулку, я часто замечаю, как на дерево собираются в стаи и о чем то чирикают воробьи, не обращая внимания на проходящих людей и проносящиеся мимо них машины. Может они болтают о своих птичьих делах, а может, вспоминают жаркое лето. Часто я выхожу во двор, чтобы покормить птиц, набираю горсть пшена и рассыпаю его по земле. И тогда со всех деревьев, весело щебеча, слетаются воробьишки и голуби. Среди них есть смельчаки, которые садятся мне ладонь и едят с неё.Да, наверное, птицам зимой труднее найти себе пищу, поэтому они и живут рядом с нами, ожидая помощи. А мне и не жалко угостить их кусочка ми хлеба или горсткой пшена – они же мои друзья!