сочинение на татарском на тему минем яраткан укытучым очень срочно надо

МИНЕМ ЯРАТКАН УКЫТУЧЫМ.
“Укытучы! Нинди изге исем!
“Әни” сүзе кебек кадерле. ”
Ишетәсезме? ! Нинди матур, күңелгә якын тавыш ишетелә. Сабый елый. Бу баланың дөньяга беренче аваз салуы. Ул күзен ача һәм тирә-якка сорау тулы карашы белән төбәлә. Тирә-юньдә таныш булмаган кешеләр, предметлар, гомумән, бөтен нәрсә ят аңа. Менә шушы минуттан башлана инде баланың яшәеше. Шуңа да бит кешенең иң матур истәлекләре, иң изге хыяллары, иң беренче шатлык-куанычлары аның балачагы яки үсмер чоры белән бәйләнгән була. Менә шушы матур истәлекләр арасында шактый зур урынны мәктәп, балачак дуслары һәм, әлбәттә инде, укытучылар алып тора.
“ Укытучы”... “Мәктәп”! – Бу ике сүз
Күңелемдә яши янәшә.
“Укытучым” дип телем әйткән чакта,
“Мәктәбем” дип йөрәк эндәшә.
Иң беренче мәктәп бусагасын атлап кергән көннән алып, зур тормышка озатып, соңгы кыңгырау чыңлаган көнгә кадәр, бала белән һәрчак янәшәдә аның укытучысы атлый. Ул аны белем дөньясына алып керә, яхшыны яманнан аерырга, хезмәт һәм иҗат шатлыгын тоярга өйрәтә, фикерләү сәләтен үстерә, дөньяга карашын формалаштыра, аңардан шәһес тәрбияләүгә бөтен көчен бирә.
Ил карты да аңа, башын иеп,
“Мөгаллим”, дип, зурлап эндәшә...
Укытучы хезмәте авыр да, җаваплы да, кызыклы да. Ул зур сабырлык, түземлек, күпкырлы белем, зыялылык, балаларга карата олы мәхәббәт һәм сайлаган һөнәргә чиксез бирелгәнлек таләп итә. Галим дә, төзүче дә, шагыйрь дә, табиб та укытучыдан башлана. Һәркем укытучысын йөрәк түрендә йөртә, иң җылы хисләр белән искә ала.
“Хәтерлим мин әле бүгенгедәй. . ” дигән җырны белмәүчеләр юктыр. Һәркем дә үзенең тәүге тапкыр мәктәпкә аяк басуын, шаян классташларын, ягымлы, таләпчән укытучыларын онытмыйдыр ул. Мин дә үземнең беренче мәртәбә матур күлмәк, ак алъяпкыч киеп, чәчләремә олы ак бантиклар тагып, чәчәк бәйләме тотып, мәктәп баскычыннан атлавымны хәтерлим. Беренче тапкыр безне нәни кулларыбыздан тотып, укытучыбыз Хәмидуллина Айгөл Рәсил кызы матур, якты класс бүлмәсенә алып керде. Беренче дәрес тыңлавым, көндәлегемдәге беренче билгеләр бүгенгедәй хәтеремдә. Беренче тапкыр такта алдында җавап бирүләр, каушап, белгәнеңне дә онытулар – барысы да истә. Иң истә калганы: парталар артына малайларны кызлар белән аралаштырып утырту. Әй, шул вакыттагы дулкынланулар. Бигрәк тә кызларның тарткалашуларын күрсәгез иде. Ә соңрак, бераз чәч тартышулар, төртешүләр булгалап алса да, бер-беребезгә ияләнеп беттек.
Беренче укытучым Хәмидуллина Айгөл Рәсил кызы 1982 нче елның 5нче августында Урманай авылында туа. Башлангыч белемне шунда ала. Үсмер чактан ук укытучы булу теләге аны Бөгелмә педагогия училищесына алып китә. Аны яхшы гына тәмамлаганнан соң, ул Яр Чаллы педагогия институтына читтән торып уку бүлегенә укырга керә. Башта ул Әсәй мәктәбендә, аннары Кәкре Елга мәктәбендә башлангыч сыйныф җитәкчесе булып эшли. Безнең бәхеттәндер ме, мин укырга керәсе елны, Айгөл Рәсил кызы Сәпәй мәктәбенә укытырга килә.
Әле бүгенгедәй күз алдымда. Без, беренче сыйныфка баручылар һәм өлкән сыйныф укучылары, “Белем бәйрәменә” репетициягә җыелдык. Шунда зифа гына буйлы, коңгырт кара чәчле, матур гына киенгән бер укытучы килеп керде. Ул безнең кулларны матурлап, башларны тигезләп куйды. Шуннан соң көлемсерәп кенә “Шушы мыни минем булачак укучыларым? ! ”- дип безнең турыда сорады. Шул вакытта мин эчемнән генә “Әһә! Бу безнең булачак укытучы апабыз, ”- дип куанып куйдым.
Шул көннән бирле Айгөл апа укучыларның кадерле укытучысы, хезмәттәшләренең киңәшчесе, ярдәмчесе булды. Ул безне тәүге көннән үк үзенә гашыйк итте.
Дәвамын ссылкадан кара:
http://nsportal.ru/ap/library/literaturnoe-tvorche