пословицы на татарском языке о зле

Яхшылык һәм яманлык. Яхшы, рәхимле, юаш, усал, яман кешеләр

Агач йомшагын корт басар, адәм йомшагын сүз басар.

Алтынга тут кунмас, яхшылык онытылмас.

Аю кантка булмас, усал яхшы булмас.

Бака бакылдавын куймас, яман такылдавын куймас.

Бер яхшы бар - илнең гамен йотар, бер яман бар - илнең малын йотар.

Еланның агуы телендә, яманның агуы күңелендә.

Зәнки кешегә гөл бирсәң, гөл корыр.

Игелекле эшнең иртәсе-киче юк.

Изгелек ит тә диңгезгә сал: балык белер, балык белмәсә Халик белер.

Изгелек итсәң яшер, изгелек күрсәң фаш ит.

Изгелек эшен озакка сузарга ярамый.

Ике яхшы бер сәкегә сыя, ике яман бер шәһәргә сыймый.

Йөз юу белән генә яманлык карасы китмәс.

Казанга якын килсәң - карасы йогар, яманга якын килсәң - бәласе йогар.

Кешегә яманлык теләгәнче үзеңә яхшылык телә.

Коры суык кардан яман, яман кеше яудан яман.

Кулыңнан бер яхшылык килсә, бишне кыл.

Начар кеше кеше кулы белән елан тотарга ярата.

Начарны күрмәгән - яхшының кадерен белмәс.

Туксан тугыз яхшылыгыңны белмәсләр, бер начарлыгыңны белерләр.

Усал белән каберең якын булмасын.

Усал булсаң асарлар, юаш булсаң басарлар, уртача булсаң, ил агасы ясарлар.

Усал кеше өеңә кереп ашыңны ашый, читкә чыгып башыңны ашый.

Усаллык белән баланы да җиңеп булмый.

Чүлнең камышы булмас, яманның намусы булмас.

Юаш булганчы чүп бул, чүп булганчы юк бул.

Юаш юанайса, ишеккә сыймас.

Юньсезгә майлап бирсәң, юеш дип әйтер, ди.

Юньсезне табакка төртсәң, тагаракка тартыр.

Яман арба юл бозар, яман кеше ил бозар.

Яман белән җәннәттә булганчы, яхшы белән җәһәннәмдә бул.

Яман йөремнән яхшы үлем артык.

Яман кеше утлы күмер кебек: көйдерә дә, каралта да.

Яман кешедән арт итәгеңне кисеп кач.

Яман сыйлаганны белмәс, сыер сыйпаганны белмәс.

Яман эт итәккә ябыша, яман кеше якага ябыша.

Яманга яхшылык кылсаң, «миннән курыкты» дияр.

Яманлык итәргә бер кул да күп, яхшылык итәргә ике кул да аз.

Яманны күрмәгән яхшының кадерен белмәс.

Яманны җанга санама, кәҗәне малга санама.

Яманның авызыннан елан чыгар, арбый алмый җаны чыгар.

Яманның түрендә булганчы яхшының гүрендә бул.

Яхшы атның йөреше тигез, яхшы кешенең холкы тигез.

Яхшы белән сөйләшсәң, балга шикәр каткандай; яман белән сөйләшсәң, эткә сөяк аткандай.

Яхшы белән юлдаш булсаң, җитәрсең син моратка; яман белән юлдаш булсаң, калырсың син оятка.

Яхшы белән яман арасы - җир белән күк арасы.

Яхшы кеше ай белән көндәй: яхшылыгы һәркемгә бердәй.

Яхшы күңелленең аты армый, туны тузмый.

Яхшы төзеп куаныр, яман бозып куаныр.

Яхшы эшнең башы бул, яман эшнең койрыгы да булма.

Яхшыга иярсәң - бизәккә, яманга иярсәң - тизәккә.

Яхшылыкка яхшылык - һәр кешенең эше, имеш; яманлыкка яхшылык - ир кешенең эше, имеш.

Яхшылыкка өйрәнергә өч ел кирәк, яманлыкка - өч сәгать тә җитә.

Яхшының яхшылыгы тияр тар җирдә, яманның кәсафәте тияр һәр җирдә.

Яшерен эшләгән яхшылык яктыда бүләк алыр.

Аннан качкан, моннан качкан, яманчылык белән күзен ачкан.

Тыштан юаш, эчтән шайтанга юлдаш.

Ул бик яхшы кеше, ләкин йоклаганда гына.

Усалның узаманы мин булырмын.

Үтә изге, аннан да җан бизде.

Хайванга караса - казанга кертәм, ди, кешегә караса - кабергә кертәм, ди.

Һәммәсе - бодай, без - салам; барча яхшы - без яман.

Юаш дип бармагыңны авызына тыкма, бармаксыз калырсың.

Яхшыга «җаным» ди, яманга «каным» ди.
ht*tp://tazbash.ru/halyk-ijaty/makallar/31-2009-10-24-01-37-04
убери *