Найдите правило как пишется на белорусском языке мягкий знак и апостроф! Правописание мягкого знака.

Правапіс мяккага знака і апострафа

Мяккі знак бывае змякчальны і раздзяляльны. Змякчальны мяккі знак ужываецца для абазначэння на пісьме мяккасці папярэдняга зычнага, а раздзяляльны мяккі знак, як і апостраф, паказвае на раздзельнае вымаўленне зычнага з наступным галосным.

З м я к ч а л ь н ы м я к к і з н а к пішацца пасля мяккіх зычных з, л, н, с, дз, ц:

а) на канцы слова: мазь, соль, зелень, лось, мядзведзь, радасць;

б) у сярэдзіне слова перад цвёрдым зячным: пісьмо, дзядзька, бацька;

в) у сярэдзіне слова паміж двума мяккімі зычнымі, калі пры змяненні слова другі зычны становіцца цвёрдым, а першы застаецца мяккім: васьмі - восьмы, пісьменнік - пісьмо, канькі - канькоў, дзьме - дзьмуць, цьмяны - цьма;

г) пасля мяккага [л] перад любым зычным (цвёрдым або мяккім) , акрамя [л']: гульня, пальцы, столькі, вельмі. Але: вяселле, ралля, галлё, гуллівы.

Мяккі знак пішацца:
а) у складаных лічэбніках пяцьдзесят, шэсцьдзесят, пяцьсот, шэсцьсот, дзевяцьсот;
б) у прыслоўі ледзьве (як і ў слове ледзь) ;
в) у часціцы -сьці ў займенніках і прыслоўях: хтосьці, штосьці, якісьці, дзесьці, кудысьці.
Мяккі знак не пішацца:
а) паміж падоўжанымі зычнымі: жыццё, насенне, палоззе, калоссе;
б) перад мяккім [в']: цвёрда, дзверы, чацвёрты, мядзведзь (але: ледзьве) ;
в) у словах меншы (менш) , іншы (але: большы (больш) ;
г) на канцы слова пасля літар б, п, м, ф: голуб, стэп, сем, верф.
Дзінькнуць і дзынкнуць, крыльца і крылца
Р а з д з я л я л ь н ы м я к к і з н а к пішацца пасля зычных з, л, н, с, дз, ц перад галоснымі е, ё, ю, я, і:
а) у словах іншамоўнага паходжання: Лавуазье, дасье, мільён, мільярд, трыльён, Сеньі, канферансье, мадзьяр, парцьеры;
Булён, нюанс
б) ва ўласных імёнах, утвораных ад імёнаў на -ій, перад суфіксальным -еў-, (-ев-): Васільеў, Васільевіч, Вітальевіч, Генадзьевіч;
в) у словах Ілья, Касьян, Ульяна і вытворных ад іх, а таксама ва ўтварэннях ад слова ліць: Ільінічна, Касьянавіч, Ульянаў, лье, разалье, льецца, налью, пералье;
А п о с т р а ф пішацца перад галоснымі е, ё, ю, я і націскным і:
а) пасля прыставак (у тым ліку і іншамоўных) на зычны: аб'явіць, пад'езд, аб'інець, аб'ём, раз'юшаны, аб'ект, ад'ютант, кан'юнктура;
б) у сярэдзіне слоў пасля зычных, акрамя з, л, н, с, дз, ц: інтэрв'ю, куп'істы, сям'я, надвор'е;
в) у складаных словах пасля двух-, трох-, чатырох-: двух-ярусны, трох-ярусны;
Заўвага. Пасля ў (нескладовага) апостраф не пішацца: здароўе, салаўі, шчаўе.

А еще

Мяккі знак пішацца ў некаторых граматычных формах:
У назоўніках:
а) творнага склону множнага ліку - перад канчаткам -мі
б) перад суфіксам -чык- - калі слова без гэтага суфікса заканчваецца на -нь
(Прыклады: дзецьмі, камень - каменьчык, струмень – струменьчык)

У прыметніках:
а) перад суфіксам -ск- - калі гэтыя прыметнікі ўтвораны ад назваў месяцаў на -нь і слова восень
б) у суфіксах -аньк-, -еньк-, -эньк- - заўсёды
(Прыклады: ліпень - ліпеньскі, чэрвень - чэрвеньскі, прыгожанькі)
У дзеясловах загаднага ладу:
а) 1-й асобы множнага ліку - перад канчаткам -ма
б) 2-й асобы множнага ліку - перад канчаткам -це, а таксама перад –ся
(Прыклады: кіньма, кіньце, агледзься)

Правапіс мяккага знака і апострафа

Мяккі знак бывае змякчальны і раздзяляльны. Змякчальны мяккі знак ужываецца для абазначэння на пісьме мяккасці папярэдняга зычнага, а раздзяляльны мяккі знак, як і апостраф, паказвае на раздзельнае вымаўленне зычнага з наступным галосным.

З м я к ч а л ь н ы м я к к і з н а к пішацца пасля мяккіх зычных з, л, н, с, дз, ц:

а) на канцы слова: мазь, соль, зелень, лось, мядзведзь, радасць;

б) у сярэдзіне слова перад цвёрдым зячным: пісьмо, дзядзька, бацька;

в) у сярэдзіне слова паміж двума мяккімі зычнымі, калі пры змяненні слова другі зычны становіцца цвёрдым, а першы застаецца мяккім: васьмі - восьмы, пісьменнік - пісьмо, канькі - канькоў, дзьме - дзьмуць, цьмяны - цьма;

г) пасля мяккага [л] перад любым зычным (цвёрдым або мяккім) , акрамя [л']: гульня, пальцы, столькі, вельмі. Але: вяселле, ралля, галлё, гуллівы.

Мяккі знак пішацца:
а) у складаных лічэбніках пяцьдзесят, шэсцьдзесят, пяцьсот, шэсцьсот, дзевяцьсот;
б) у прыслоўі ледзьве (як і ў слове ледзь) ;
в) у часціцы -сьці ў займенніках і прыслоўях: хтосьці, штосьці, якісьці, дзесьці, кудысьці.
Мяккі знак не пішацца:
а) паміж падоўжанымі зычнымі: жыццё, насенне, палоззе, калоссе;
б) перад мяккім [в']: цвёрда, дзверы, чацвёрты, мядзведзь (але: ледзьве) ;
в) у словах меншы (менш) , іншы (але: большы (больш) ;
г) на канцы слова пасля літар б, п, м, ф: голуб, стэп, сем, верф.
Дзінькнуць і дзынкнуць, крыльца і крылца
Р а з д з я л я л ь н ы м я к к і з н а к пішацца пасля зычных з, л, н, с, дз, ц перад галоснымі е, ё, ю, я, і:
а) у словах іншамоўнага паходжання: Лавуазье, дасье, мільён, мільярд, трыльён, Сеньі, канферансье, мадзьяр, парцьеры;
Булён, нюанс
б) ва ўласных імёнах, утвораных ад імёнаў на -ій, перад суфіксальным -еў-, (-ев-): Васільеў, Васільевіч, Вітальевіч, Генадзьевіч;
в) у словах Ілья, Касьян, Ульяна і вытворных ад іх, а таксама ва ўтварэннях ад слова ліць: Ільінічна, Касьянавіч, Ульянаў, лье, разалье, льецца, налью, пералье;
А п о с т р а ф пішацца перад галоснымі е, ё, ю, я і націскным і:
а) пасля прыставак (у тым ліку і іншамоўных) на зычны: аб'явіць, пад'езд, аб'інець, аб'ём, раз'юшаны, аб'ект, ад'ютант, кан'юнктура;
б) у сярэдзіне слоў пасля зычных, акрамя з, л, н, с, дз, ц: інтэрв'ю, куп'істы, сям'я, надвор'е;
в) у складаных словах пасля двух-, трох-, чатырох-: двух-ярусны, трох-ярусны;
Заўвага. Пасля ў (нескладовага) апостраф не пішацца: здароўе, салаўі, шчаўе.

А еще

Мяккі знак пішацца ў некаторых граматычных формах:
У назоўніках:
а) творнага склону множнага ліку - перад канчаткам -мі
б) перад суфіксам -чык- - калі слова без гэтага суфікса заканчваецца на -нь
(Прыклады: дзецьмі, камень - каменьчык, струмень – струменьчык)

У прыметніках:
а) перад суфіксам -ск- - калі гэтыя прыметнікі ўтвораны ад назваў месяцаў на -нь і слова восень
б) у суфіксах -аньк-, -еньк-, -эньк- - заўсёды
(Прыклады: ліпень - ліпеньскі, чэрвень - чэрвеньскі, прыгожанькі)
У дзеясловах загаднага ладу:
а) 1-й асобы множнага ліку - перад канчаткам -ма
б) 2-й асобы множнага ліку - перад канчаткам -це, а таксама перад –ся
(Прыклады: кіньма, кіньце, агледзься)