Пожалуйста подскажите хороший стих на белорусском языке от 7 столбиков. Спасибо!

Адзін з маіх любімых.. . Аўтар Сокалаў Воюш.. .

Вырак паўстанцкага суда

Чаму гэтак ціха? Ці тлустая скіба
Раты заляпіла, што голас аслаб там?
Ці нашыя бабы ў родных сялібах
Дзяцей нараджаць развучыліся раптам?

Ня тлустыя скібы — кавалак спакусны,
Ня бабы, што іншую долю спаткалі,
А выгук зьвярыны з забеленых вуснаў,
Што пырскалі сьлінай ды юхай сьцякалі.

У выгуку тым — вынішчэньне народа,
Упартых — фізічна, астатніх — маральна,
Каб мы не згадалі ні племя, ні роду
Ня тут і ня там, у зямлі Зауральнай.

І край затаіўся зубром у засадзе,
А ведама здаўна, што зубр — не маруда.
Вось твар Цудатворнай ў цудным абкладзе,
Маліся ж, чужак, спадзявайся на цуда!

А цуда ня будзе — уласнай крывёю
На сэрцы Радзімы, што сёньня ў кратах,
Шыхты касінераў, мужыцкія воі,
На сьмерць асуджаюць забойцу і ката.

Калі ж абароняць злачынцу нябёсы,
Ці служак-сабак незьлічоная зграя,
У дзецях прадоўжацца нашыя лёсы,
І вылюдка гэты прысуд пакарае!

А вось яшчэ адзін

Нефармальны беларус

Ці звонка сьвісьне пугаўё,
Ці вольны вецер загуляе,
Мы слова роднае сваё
На поўны голас вымаўляем.

Сьмяюцца з пылам у вачах,
Маўчаць сумліўцы ў паняверцы.
А шал на зрадніцкіх лычах
У наступ кліча нашы сэрцы.

Няхай ману разносіць хлус, хай хлус.. .
Няхай стукач шукае змову.
Я нефармальны беларус, я — беларус,
А вы, навокал, хто вы?

Стагодзьдзі гледзяць нам усьлед,
І мы свой позірк не хаваем,
На папялішчах даўніх бед
Мы сёньня памяць засяваем.

Каб адрадзіць і захаваць
Усё, чым трызьняць ліхадзеі:
Бязроднік — з мэтай зруйнаваць,
А здраднік нават пыл развеяць.

Звыроднік пашпарт валачэ.. .
Ці нам прыпадабняцца гнюсу? !
Адзнака ў пашпарце яшчэ
Ня права звацца беларусам!

Па гэтай годнасьці сьвятой
Згадайма мову, памяць, веру,
Навечна варты толькі той,
Хто беларус і без паперы!

Няхай ману разносіць хлус, хай хлус.. .
Няхай стукач шукае змову.
Я нефармальны беларус, я — беларус,
А вы, навокал, хто вы?