Помогите с переводом (внутри)

Борын заманда калкулык өстенә салынган бик матур кечкенә бер йорт бар иде. Аныv7; кечкенә яшел ишеге, яшелгә буялган капкачлары белән дw9;рт тәрәзәсе бар иде. Шул өйдә Әтәч, Тычкан y1;әм бәләкәй Коv7;гырт Тавык яши иде.
Шуннан ерак тw9;гел генә башка бер калкулыкта, кечкенә елга аръягында башка бер йорт бар иде. Ул кечкенә йорт бик тә ямьсез иде. Аныv7; ишеге дә бар, ләкин ябылмый, ике тәрәзә пыяласы да ватык, y1;әм шул йортта әшәке дw9;рт баласы белән әшәке зу-ур ата Төлке яши иде.
Беркөнне иртән шул дw9;рт әшәке төлке баласы әшәке зур Төлке янына килеп әйттеләр:
— Аy1;, әти, без бик ачыктык! — диделәр.
— Без кичәдән бирле берни капмадык! — диде берсе.
— Өченче көннән бирле берни капмадык, — диде икенчесе.
— Дw9;ртенче көнне ашаган ярты чебидән башка берни ашамадык, — диде өченчесе.
— Бишенче көнне ике ябык w9;рдәктән башка авызыбызга валчык та кермәде, — диде дw9;ртенчесе.
Әшәке ата Төлке озак кына башын селкеп торды, ул уйлый иде. Бераздан ул тупас тавышы белән әйтте:
— Калкулык өстендәге бер өйне беләм мин. Шул өйдә Әтәч яшәп ята.
— Тычкан да! — дип кычкырды ике бәләкәй төлке баласы әче тавыш белән.
— Бәләкәй Коv7;гырт Тавык та, — дип кычкырды калган икесе.
— Алар бик шәп, симез, — диде әшәке зур Төлке. — Мин капчыгымны алып, калкулыкка, шул өйгә барырмын да Әтәчне, Тычканны, Коv7;гырт Тавыкны капчыкка салырмын. Моны мин бw9;ген башкарырмын.
Дw9;рт бәләкәй төлке баласы шатлыктан сикерешә башладылар, y1;әм әшәке зур Төлке капчыгын алырга чыгып китте.
Бу вакытта Әтәч, Тычкан белән Коv7;гырт Тавыкка нәрсә булды икән?
Шул көнне иртән Әтәч белән Тычкан икесе дә бик кәефсез уянып, урыннан торды. Әтәч әйтте: “Бw9;ген көн бик эссе”, — диде. Тычкан әйтте: “Бw9;ген бик салкын”, — диде.
Алар шулай ризасыз мыгырдана-мыгырдана аш бw9;лмәсенә аска төште, әйбәт Коv7;гырт Тавык йорт тирәсендә рәхәтләнеп эшләп йөри иде.
— Учак кабызырга кем чыбык ташый? — диде ул.
— Мин ташымыйм! — диде Әтәч.
— Мин дә ташымыйм, — диде Тычкан.
— Алайса, мин w9;зем ташырмын, — диде бәләкәй Коv7;гырт Тавык. Шуннан ул w9;зе чыбык u5;ыярга йөгерде.
— Кем чишмәгә барып, чәйнекне тутырып су алып кайта? — дип сорады ул.
— Мин бармыйм! — диде Әтәч.
— Мин дә бармыйм, — диде Тычкан.
— Алайса, мин w9;зем барам, — диде Тавык y1;әм тиз генә чишмәгә барып су алып кайтты.
— Кем иртәнге ашны әзерли? — дип сорады Тавык, чәйнекне кайнатырга куйгач.
— Мин әзерләмим! — диде Әтәч.
— Мин дә әзерләмим, — диде Тычкан. — Алайса, мин w9;зем әзерләрмен, — диде Коv7;гырт Тавык. Иртәнге аш ашаганда Әтәч белән Тычкан ризасыз мыгырдана-мыгырдана y1;аман гаугалашты.
— Кем табынны u5;ыя? — диде бичара бәләкәй Тавык.
— Мин u5;ыймыйм, — диде Әтәч.
— Мин дә u5;ыймыйм, — диде Тычкан.
— Алайса, мин w9;зем u5;ыярмын, — диде бичара бәләкәй Тавык y1;әм табынны u5;ыеп, табак-савытны юып, идәнне себереп, учакны чистартып чыкты.
— Урын u5;ирне u5;ыяр-га миv7;а кем ярдәм итәр?
Әкиятнеv7; азагын газетадан укый аласыз.