А Русский и Белорусский языки сильно отличаются?

Отличаются. На слух - начинаешь быстро понимать, а вот правописание - труба. Такое впечатление, что бел. яз - это рус. яз для абсолютного двоечника. Все наоборот. Поэтому здесь в конечном счете как следует никто не знает ни того ни другого. Иногда дикторы на ТВ такое произносят - Задоронов отдыхает. Хотя есть пару- тройку слов и фраз, которые припереводе теряют прелесть - митусня (суета) , огульная млявость (общая слабость) и. т. д.

Отличаются

да есть различие.

Достаточно. Но смысл ясен.

Особенно литературный и матерный )))

Судите сами :
"Остирожно! Двери зачиняются! Наступна станция Кострючниковска (ОктябрЬская - центр Минска) "

В корне.

А как по БЕЛОрусски матом ругаютЦа? Вот и....

белорусский=русский + полонизмы + своеобразные окончания

Если переведёшь без словаря, значит не очень.. .

Абламейка: Вы цяпер займаецеся толькі радыёперахопамі, або і аналізам відэа- і фота сьведчаньняў прысутнасьці правакатараў на ганку Дому Ўраду?

Елавая: Таксама і гэтым. Наша мэта – выкрыць правакатараў. У маім дзёньніку ёсьць дасье на кожнага. Мэта ў тым, каб падаць на іх заяву ў суд, у міліцыю, каб шукалі канкрэтных людзей, вінаватых у тым, што адбылося. Каб адпусьцілі невінаватых людзей з турмы.

Абламейка: Мы паведамлялі раней, што на Акрэсьціна былі вязьні з выбітымі зубамі, са зламанымі рукамі. Ці сустракаліся вы з такімі выпадкамі ў турме на Акрэсьціна?

Богдан: Так, сустракаліся. Такіх людзей было шмат. Было шмат хлопцаў з разьбітымі галовамі, людзі былі цалкам у крыві. Быў чалавек, які казаў, што ён – пісьменьнік, і што ён мае шмат чытачоў. У няго была зламаная рука і выбітыя зубы. Бачыў чалавека са зламанымі рукамі, які трымаўся, нібыта нічога няма. Мужны чалавек. Яго рукі былі схаваныя ў кішэнях. Калі на маю просьбу ён іх дастаў, яны былі сінія, далонь выглядала як нешта вельмі вялікае.

Абламейка: Якія былі ўмовы ўтрыманьня на Акрэсьціна, як да вас ставіўся пэрсанал турмы:

Богдан: Я ня першы раз на Акрэсьціна, але на дзіва зьвярталіся даволі добра. Зьмяніўся штат міліцыянтаў. Была ў нас размова з кіраўніком акрэсьцінскага цэнтру ізаляцыі. Даволі разумны чалавек, які адказваў на ўсе пытаньні наконт прагулак, якія нам мусяць даваць. Распавядаў вядомую мне гісторыю пра дворык, які ніяк не дабудуюць, які ніхто ня хоча рабіць, таму няма дзе гуляць. Стаўленьне міліцыянтаў там было не параўнаць са стаўленьнем міліцыянтаў падчас нашай перавозкі з плошчы. Калі да нас ставіліся не як да людзей. У аўтазаку адзін хлопец сказаў нешта, што не спадабалася амапаўцу, і калі выходзілі з машыны, амапавец стаў яго біць каленам, рукамі, па галаве.. . выглядала брутальна.

З Жодзінскага ізалятара выйшаў Макар, якога затрымалі 19 сьнежня каля Цэнтравыбаркаму ў самым пачатку разгону мітынгу. Аўтобус, у які запхнулі маладога чалавека, неўзабаве аказаўся поўным людзей. Макар згадвае, што шмат людзей было з траўмамі: пабітымі галовамі, зламанымі пальцамі. Ім, як маглі, аказвалі дапамогу іншыя затрыманыя, а рэальную мэдычную дапамогу прапанавалі толькі праз 7 гадзінаў. Самыя цяжкія ўспаміны ў Макара нават не пра плошчу, а пра першыя гадзіны ў ізалятары на Акрэсьціна. Спачатку іх некалькі гадзінаў трымалі стоячы ў халодных калідорах, а каго і на марозе. Пры гэтым абражалі, лаяліся і нават білі. Яшчэ горшае пачалося, калі сталі складаць пратаколы .
«Пачалі дапытваць, біць і пагражаць. Прыкладам, хлопчык адказваў па-беларуску, дык яго міліцыянт з размаху нагой гэтак ударыў у грудзі, што той адляцеў на 2 мэтры, стукнуўся аб сьцены і ложак. Яго пачалі таптаць нагамі, а потым глядзяць, што мы бачым гэта, і тады міліцыянт кажа: выведзіце іх. Нас вывелі ў калідор з камэры, а яго пачалі зноў біць. Назіраць за гэтым было вельмі і вельмі балюча...

По-моему, белорусский ближе к русскому. Например, издаваемый там юмористический журнал (вроде нашего "Крокодила"), называется "Вожик", что по-русски - "Ёжик".