СРОЧНО!! помогите пожалуйста с переводом с белорусского на русский!!

пусть звучит банально и избито, но для меня это вопрос жизни и смерти... мне главное понять смыслСлуп… Яшчэ адзін…Слуп за слупом нясе мяне цягнік далёка ў небыццё. Навошта ён спыніўся на гэтай станцыі, чаму так няспешна зноў збіраецца ў доўгую дарогу.- Мяне чакаюць там. Паспяшайся, даражэнькі цягнік, мяне чакаюць… Няўжо ты не разумееш?Колы нервова стукаюць па рэйках, адбіваючы секунды да сустрэчы.- Чух-чух, чух-чух…- Я зараз, пачакай трошкі.- Чух-чух, чух-чух…І нельга знайсці іншага занятку, як слухаць стомленыя колы.Дарога сюды заўсёды чаканая. І няхай я спазніўся ўсяго на тры гадзіны, але здаецца страціў цэлую вечнасць.За акном становіцца цёмна. Над нейкай, невядомай мне, вёскай ганарліва ўзвышаецца месяц. Здаецца месяц глядзіць на мяне, здаецца шэпча нешта, але ж я не чую. Бачу толькі яго светлыя вусны.- Я цябе не разумею!!!Месяц змаўкае і дастае аднекуль скрыпку. Цудоўна грае скрыпка. Цягнік таксама прапануе сваю музыку, сумна пастукваючы коламі. І голас, гэты голас. Адкуль ён? Вось ён усё бліжый і бліжэй. Ён так падобны да голасу маці…Ён спявае…Цішыня за акном, ў небе голасна плачуць аблокі,Злосны дожджык па шыбах каторы грахоча ўжо дзень,А табе, мой сыночку, прадказвае ён пуць далёкі,Не спыняйся на гэтым, спяшайся далей і далей.Я паклічу цябе, калі у хаце паспее яечня,Я паклічу цябе, калі нешта захочу сказаць,А табе, мой сыночку, на памяць гучыць мая песня,Не спыняйся на гэтым, не здолей жадання аддаць.Зоркі ў небе заўсёды пакажуць дарогу дадому,Маю зорку ўбачыш і птушкай сюды прыляціш,Ну а ты, мой сынок, не здавайся нікому-нікому,Сваёй марай ужо колькі помню бясконца дрыжыш.Я паклічу цябе, калі сонейка шчыра засвеціць,Я паклічу цябе, калі снегам засыпле лугі,Ну а ты, мой сынок, намагайся дарогу прыкмеціць,Скрозь шалёныя віхры і тоўшчу бяскрайняй смугі.Ужо колькі прайшло і рамонкі ля хаты жартуюць,Што навекі сышоў с роднай хаты няўдзячлівы сын,А яны, мой сынок, маё матчына сэрца турбуюць,- Не хвалюйся, матуля, прыехаў ужо не адзін.Я паклічу цябе, я паклічу, ты толькі паслухай,Я паклічу цябе, і збяруся к табе прыляцець,А за вонкамі цёмна, ды толькі мяцель-завіруха,А табе, мой сынок, калыханку ўсё хочу прапець.- Хутка здейсніцца мара бяссаўнага гора-паэта,Хутка здейсніцца мара рамантыка і юнака,Маё сэрца бясконца баліць, я, матуля, ўжо еду.І жанаты твой сын, мама, выйшаў ужо з цягніка.Я паклічу цябе, я паклічу, ты толькі паслухай,Мой дарослы ўжо сын, я збяруся к табе прыляцець,А за вонкамі цёмна, ды толькі мяцель-завіруха,А табе, мой сынок, калыханку ўсё хочу прапець.